حرف های دلتنگی | ||
|
ای مرغ افتاب
با خود مرا ببر به دیاري که همچو باد،
آزاد و شاد پاي به هرجا توان نهاد،
گنجشك پر شكسته ي باغ محبتم
تا كي در اين بيابان سر زير پر نهم؟
با خود مرا ببر به چمنزارهاي دور
شايد به يك درخت رسم نغمه سر دهم...
نظرات شما عزیزان: |
|
[ طراحي : تم باکس ] [ Weblog Themes By : TeMBoX.Tk ] |